 |
| ...Έτσι, σηκώθηκε σέρνοντας, πόδια..κορμί και ψυχή απ' το κρεβάτι, έτσι ετοιμάστηκε κι έτσι ντύθηκε να βγει μεσημέρι Δευτέρας στον κόσμο..μιας Δευτέρας που ουδέποτε στην ζωή πόθησε, γιατί εκείνο το περίφημο της Σκάρλετ "Αύριο είναι μια καινούρια μέρα", φυσικά δεν εννοούσε Δευτέρα..γιατί η Δευτέρα, κουβαλούσε την απόρριψη...ένα μικρός κύκλος φωτός Σαββατοκύριακου έκλεισε...και δεν κουβάλαγε τίποτα...παρεκτός μια θλιμμένη...μελαγχολική...καταθλιπτική προσμονή... ...Στον καθρέφτη δεν κοιτάχτηκε..τον απέφυγε για παν ενδεχόμενο..φαντάστηκε βέβαια πως θα είχε απολύτως τραγική φάτσα..τουλάχιστον να μπορέσει να ελέγχει τα πόδια..τα χέρια πάντα κάπως του ξέφευγαν..Με αυτά πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός..όπως και με όλες τις γκριμάτσες..χαμόγελα..λυπημένες εκφράσεις... ...Και προσοχή, μην τον πάρουν τα κλάματα..εκείνο το αρχέγονο, βαθύ παράπονο, ένοιωθε πως είναι και το πιο προδοτικό..εκείνο...που έκανε την περισσότερη ζημιά...
Gary Moore - The Loner
|
